Człowiek całe życie do czegoś dąży, czegoś pragnie. Jeżeli chodzi o mnie, o moją pasję, to zawsze marzyłem, wyobrażałem sobie, że wreszcie potrafię częściej zarabiać niż tracić. Zresztą jakoś wewnętrznie miałem nadzieję, że jest to osiągalne. Przecież czytałem o doświadczeniach innych inwestorów, a oni oczywiście zarabiali. Wiem, że pisząc te słowa w 2007 roku, po okresie pięcioletniej hossy, marzenie o zarabianiu, a nie traceniu pieniędzy może wydawać się części osób banalnie prostą rzeczą. W okresie bessy jest to jednak całkiem uzasadnione „marzenie”. Zresztą osoby, które w to nie wierzą, będą miały okazję przekonać się o tym, jeżeli tylko będą wystarczająco długo inwestowały. Nie bez powodu mówi się, że „prawdziwy inwestor to ten, kto przeżył cały cykl giełdowy, czyli hossę i bessę”.

Nauczony doświadczeniem z marca 2000 roku nigdy nie ryzykowałem dużej części kapitału. Oczywiście jako student nigdy też takiego dużego kapitału nie miałem. Dzięki temu miałem czas na zebranie bolesnych doświadczeń i pomału uczyłem się, czego robić na pewno nie wolno. Za każdym razem, kiedy tylko zapominałem o tych fundamentalnych zasadach, giełda mi o nich przypominała. W latach 2000-2002 cały czas kręciłem się koło zera. Raz trochę zarobiłem, a raz znowu trochę straciłem. Zaangażowałem się też w rynek kontraktów terminowych na WIG20. Tak naprawdę zacząłem zarabiać w 2003 roku. Po prostu zaczęła się megahossa związana z wejściem Polski do Unii Europejskiej, mocną obniżką stóp procentowych oraz wyjściem światowych gospodarek z recesji. Co najbardziej mnie zastanawia to fakt, iż tak łatwo zapomina się o podstawowych prawach po serii udanych transakcji.

Dlatego warto pamiętać o fundamentalnej zasadzie: Podczas hossy, prawie wszystko idzie do góry, a podczas bessy prawie wszystko spada. Wielu osobom, może i Tobie, zasada ta wyda się bardzo prosta i banalna. Pytanie tylko, kto ją rzeczywiście zastosował i trzyma akcje od dołka bessy w 2002 r? Wiele osób uważa wprawdzie, że hossa zaczęła się w 2003 r., wystarczy jednak spojrzeć na wykres WIG-u, który przy wyliczaniu uwzględnia też dochód z dywidend, aby przekonać się, że dno bessy było w 2002 r. Po obserwacji ludzi mogę stwierdzić, że mają oni, delikatnie rzecz ujmując, „ciekawą cechę”, a mianowicie: za wszelką cenę próbują przewidzieć lokalne dołki i górki.

Można to porównać do próby wytypowania szóstki w totka. Mało tego, to tak jak próba wytypowania dwa razy z rzędu szóstki. Oprócz tego, że najpierw trzeba sprzedać idealnie na górce, to jeszcze potem należy idealnie w dołku odkupić. Czyli można dwa razy popełnić błąd. Podobnie zachowuje się też przecież część zarządzających. Być może to kwestia presji ze strony klientów, żądających, aby ciągle „monitorować” sytuację. A może po prostu wynika to z faktu, że na pytanie przełożonego, co się stanie z giełdą w najbliższym czasie, głupio powiedzieć zwyczajnie: „Jest hossa”. No bo po co w takim razie potrzebny byłby zarządzający?

Opracowania zawarte w portalu inwestycyjnym www.gazetatrend.pl nie są rekomendacjami w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715). Wydawca i autorzy nie ponoszą odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji inwestycyjnych podjętych na podstawie opracowań publikowanych w ramach portalu inwestycyjnego www.gazetatrend.pl.

Wszelkie opinie i oceny zawarte w niniejszym serwisie wyrażają indywidualne opinie osób je sporządzających w dniu ich publikacji i nie mogą być interpretowane jako podstawa do podejmowania jakichkolwiek decyzji dotyczących inwestycji dokonywanych przez czytelnika.

Dodatkowe ikony wykorzystane na zasadach licencji Creative Commons: famfamfam Silk oraz FatCow.